บูลิเมีย (Bulimia) คือโรคทางจิตเวชที่ร้ายแรงอาจถึงชีวิต
โรคบูลิเมียเป็นพฤติกรรมการรับประทานอาหารที่ผิดปกติ ผู้ที่เป็นโรคนี้จะรับประทานอาหารเยอะมากและพยายามจะเอาออกโดยการออกกำลังกายอย่างหักโหมและ อาเจียนหรือใช้ยาถ่ายเพื่อล้างท้อง
นักวิจัยค้นพบว่าโรคบูลิเมียจะพบได้ใน1.1 ถึง 4.6 เปอร์เซ็นต์ ในผู้หญิง และ 0.1 ถึง 0.5 เปอร์เซ็นต์ ในผู้ชาย ในช่วงระยะหนึ่งของชีวิต
โรคบูลิเมียเป็นพฤติกรรมการรับประทานอาหารที่ผิดปกติที่พบได้บ่อยมากที่สุดในสหรัฐอเมริกา
อาการสองอาการที่พบบ่อยในโรคบูลิเมียคือ การรับประทานอาหารเป็นปริมาณมากๆซ้ำๆ หรือรับประทานไม่หยุด ต่อด้วยการล้วงคอ เพื่อให้อาเจียน
การทานไม่หยุดคือ การรับประทานอาหารที่มีแคลอรี่สูงจำนวนมากๆ ภายในสองชั่วโมง ผู้ป่วยอาจรับประทานถึง 3,000แคลอรี่ หรือมากกว่านั้น
พฤติกรรมเช่นนี้เลิกยาก ผู้ป่วยอาจรับประทานเร็วมากจนไม่ได้รับรสอาหารนั้นๆ และไม่สามารถควบคุมการกระทำนี้ได้
การรับประทานไม่หยุดอาจเกิดขึ้นได้เอง หรืออาจตั้งใจให้เกิดขึ้น ผู้ป่วยจะไปซื้ออาหารจำนวนมากมารับประทาน
หลังจากการรับประทานไม่หยุด ผู้ป่วยจะรู้สึกว่าตัวบวม อืด ไม่น่ามอง รู้สึกอาย รู้สึกผิด และรู้สึกกลัวมากว่าน้ำหนักจะขึ้น
ผู้ป่วยจะล้วงคอ ออกกำลังกายอย่างหักโหม อดอาหาร ใช้ยาถ่าย เพราะคิดว่าการทำเช่นนั้นจะช่วยเผาผลาญอาหารที่กินเข้าไปได้ ผู้ป่วยอาจใช้ยาแอมเฟตามีนหรือยาอื่นๆที่ผิดกฎหมายได้
การล้วงคออาจทำให้เกิดอาการแทรกซ้อนที่อันตราย และไม่ได้ช่วยให้น้ำหนักลด ทั้งยังอาจทำให้น้ำหนักเพิ่มขึ้นในระยะยาว
ความรู้สึกผิดเกิดจากการที่ผู้ป่วยมีความมั่นใจในตัวเองน้อย แม้ผู้ป่วยจะมีน้ำหนักอยู่ในเกณฑ์ปกติ ทำให้ผู้ป่วยเข้มงวดในการรับประทานอาหารและ การออกกำลังกาย ผู้ป่วยจะเริ่มรับประทานไม่หยุดอีกเมื่อไม่สามารถทำตามที่ตนตั้งใจไว้ได้
ผู้ที่มีโรคบูลิเมียนั้นส่วนใหญ่มีน้ำหนักปกติหรือเกินเกณฑ์มาเล็กน้อย อาการและสัญญาณของโรคอาจเห็นได้ไม่ชัด เนื่องจากผู้ป่วยจะพยายามปิดบังอาการ
อาการของบูลิเมียมีดังนี้:
ผู้ป่วยอาจซ่อนยา เช่น ยาถ่าย ยาขับปัสสาวะ ยาลดความอ้วน ยาที่ทำให้อาเจียน อาจมีถุงยาอยู่ในถังขยะ
อาการทางร่างกายมีดังนี้
เพื่อนและครอบครัวอาจสังเกตได้ว่าผู้ป่วยทำกิจกรรมที่เคยทำน้อยลง มีอารมณ์แปรปรวน วิตกกังวลและซึมเศร้า สับสนในตัวเอง ผู้ป่วยอาจโกหกเพื่อปกปิดอาการ
ส่วนใหญ่ผู้ป่วยรู้ตัวว่ามีปัญหา แต่อาจอายหรือไม่กล้าบอกใคร
การรักษาโรคนี้เป็นการรักษาระยะยาวร่วมกับการรักษาทางจิตบำบัด ครอบครัวบำบัด การให้คำปรึกษาทางโภชนาการ และการใช้ยา
จิตบำบัดสัมพันธภาพระหว่างบุคคลนั้น ให้ความสำคัญกับหน้าที่ในสังคมและความสัมพันธ์ ผู้ป่วยจะเรียนรู้วิธีที่จะจัดการกับปัญหาระหว่างเพื่อนหรือครอบครัว เพื่อที่จะให้มีความสัมพันธ์ที่ดีขึ้น
การยอมรับของผู้ป่วยและให้ความร่วมมือกับการรักษานั้นสำคัญมาก ผู้ป่วยบางรายอาจปฏิเสธ บางรายอาจให้ความร่วมมือบ้างแต่ไม่แน่นอน
หตุการณ์ตึงเครียดในชีวิตอาจทำให้อาการกำเริบอีกครั้ง
การบําบัดทางความคิดและพฤติกรรมสามารถช่วยผู้ป่วยได้โดย:
ความช่วยเหลือจากครอบครัวและเพื่อนนั้นสำคัญ ก่อให้เกิดการรักษาที่ดีและยืนยาว
ครอบครัวของผู้ป่วยต้องเข้าใจว่าโรคบูลิเมียคืออะไร และสามารถรู้ถึงสัญญาณและอาการของโรคได้โดยเร็ว ครอบครัวบำบัดสามารถช่วยในขั้นตอนการรักษาได้
ยาช่วยโรคซึมเศร้า ตัวยาฟลูออกซิทีนหรือที่รู้จักในชื่อ Prozac (เป็นยาที่ได้รับการอนุมัติจากสำนักงานคณะกรรมการอาหารและยาสหรัฐอเมริกา)ใช้ในการรักษาโรคบูลิเมีย
การให้คำปรึกษาด้านโภชนาการช่วยให้เลิกพฤติกรรมรับประทานไม่หยุดและพฤติกรรมออกกำลังกายหักโหมได้ ผู้ป่วยจะเรียนรู้วิธีที่จะจัดระเบียบและค่อยๆรับประทานอาหาร และจัดจำนวนแคลอรี่ตามที่ผู้ป่วยต้องการ
ผู้ป่วยไม่จำเป็นที่ต้องเข้ารับการรักษาในโรงพยาบาล ยกเว้นแต่มีความเสี่ยงที่จะทำร้ายตัวเอง
คำแนะนำเพิ่มเติม:
หากต้องการใช้สมุนไพรหรืออาหารเสริมเพิ่มเติม ควรปรึกษาแพทย์
พฤติกรรมการรับประทานอาหารและนิสัยของผู้ป่วยนั้นเป็นวิธีการที่ผู้ป่วยใช้ในการรับมือกับความเครียด เพราะพวกเขามีความกลัวอ้วน กังวลเรื่องแคลอรี่ และอาหาร โดยไม่มีเหตุผล
ผู้ป่วยอาจมีอาการซึมเศร้า วิตกกังวล และมีโอกาสที่จะทำร้ายตัวเอง มี พฤติกรรมที่คาดเดาไม่ได้ และมีการใช้ยาหรือเสพติด
โรคบูลิเมียเริ่มจากการที่ผู้ป่วยใช้พฤติกรรมเหล่านี้ในการรับมือกับปัญหาทางอารมณ์ แต่ภายหลังกลับกลายเป็นความคลั่งไคล้โดยที่ผู้ป่วยไม่สามารถบังคับได้
สาเหตุที่แท้จริงนั้นยังไม่ถูกค้นพบ แต่นักวิจัยเชื่อว่าอาจมาจากปัจจัยทางกรรมพันธ์ุ ทางชีวภาพ ทางจิตวิทยา ทางสังคมและ ทางพฤติกรรม ร่วมกัน
โรคบูลิเมียมีความเกี่ยวข้องกับความกลัวอ้วน แต่ส่วนใหญ่ต้นตอปัญหานั้นเกี่ยวข้องกับอารมณ์และสุขภาพจิต
เทคโนโลยีการสร้างภาพสมอง แสดงให้เห็นถึงความแตกต่างระหว่างผู้หญิงที่เป็นโรคบูลิเมีย และผู้หญิงที่ไม่ได้เป็นโรคนี้ เมื่อพวกเขาได้เห็นภาพของผู้หญิงผอม และอาหาร
ภาวะที่เกี่ยวข้องกับบูลิเมีย เช่น โรคซึมเศร้า อาการวิตกกังวล ความเครียด ความผิดปกติทางบุคลิกภาพ อาการผิดปกติทางจิตใจหลังจากประสบสถานการณ์รุนแรง และโรคย้ำคิดย้ำทำ
พฤติกรรมการรับประทานอาหารที่ผิดปกตินั้นส่วนใหญ่เกิดขึ้นในช่วงวัยแรกรุ่นเพราะเป็นช่วงที่ฮอร์โมนเปลี่ยนแปลงและเริ่มสังเกตความเปลี่ยนแปลงในร่างกาย ผลการศึกษาจากปี 2007เสนอว่าการเปลี่ยนแปลงในฮอร์โมนจากรังไข่อาจทำให้มีแนวโน้มในการเกิดโรคนี้มากขึ้น
ปัจจัยทางสิ่งแวดล้อมมีดังนี้
ผู้เชี่ยวชาญอิสระด้านสุขภาพ ผู้เชี่ยวชาญในด้านสมุนไพรไทยเป็นพิเศษ โดยปัจจุบันเป็นผู้เขียนหลักของ Club of Thai Health มีงานอดิเรก คือการปลูกสมุนไพรไทย และเพาะพันธุ์พืชหายาก