ขี้หูอุดตัน (Earwax Blockage) คือ วัสดุคล้ายขี้ผึ้งสีเหลืองภายในหูมีที่มาจากต่อมไขมันในช่องหู ที่เราเรียกว่า ซีรูเมน
ขี้หูถูกผลิตออกมาจากต่อมซึ่งอยู่บริเวณหูชั้นนอก มีส่วนผสมหลักเป็นน้ำมัน ฝุ่นและเศษของสิ่งแปลกปลอมที่หลงเข้าไปในรูหู รวมถึงเซลล์ผิวหนังที่ตายแล้ว ขี้หูมีคุณสมบัติเป็นกรดอ่อน ๆ และถูกผลิตออกมาพร้อมกับคุณสมบัติในการต่อต้านเชื้อโรค นอกจากนี้การที่มันไม่ละลายน้ำ ยังทำให้มันสามารถเคลือบผิวหนังที่เปราะบางภายในรูหู ช่องหูชั้นนอก และไม่ให้สิ่งแปลกปลอมเข้าไปอุดในช่องหูได้
ขี้หูนั้นมีความเป็นกรดเล็กน้อยและมีคุณสมบัติในการต้านเชื้อแบคทีเรีย หากไม่มีขี้หู ช่องหูจะแห้ง มีน้ำขังในหู และมีแนวโน้มที่จะติดเชื้อ
อย่างไรก็ตามเมื่อขี้หูสะสมหรือแข็งตัว อาจทำให้สูญเสียการได้ยินที่ชัดเจน
ในผู้ที่มีขี้หูก่อตัว และแข็งตัวมากเกินไปอาจทำให้เกิดขี้หูอุดตันได้ หูที่ถูกปิดกั้นสามารถสร้างความเจ็บปวด และส่งผลกระทบต่อการได้ยิน การอุดตันของขี้หูอาจทำให้เกิดอาการดังต่อไปนี้
การสะสมของขี้หูมากเกินไป เป็นสาเหตุของการฟังที่ไม่ชัดเจน
สิ่งสำคัญคือ อย่าใส่สิ่งแปลกปลอมเข้าไปในหู เพื่อพยายามกำจัดขี้หู
การใช้สำลีก้อน และวัตถุอื่น ๆ เพื่อเช็ดเข้าไปในหู จะอาจจะดันขี้หูลงไปในช่องหู และทำให้ปัญหาแย่ลงได้
ผู้ที่มีขี้หูจำนวนมากมีความเสี่ยงที่จะมีการอุดตันของขี้หู และการอุดตันเกิดในส่วนลึกของช่องหู การว่ายน้ำอาจทำให้บางคนเกิดขี้หูมากเกินไป ในขณะที่เครื่องช่วยฟัง และที่อุดหูป้องกันไม่ให้ขี้หูหลุดออกจากหูตามธรรมชาติซึ่งจะนำไปสู่การสะสมภายในหู การใช้สิ่งของ เพื่อขจัดขี้หูหรือบรรเทาอาการคันอาจทำให้การสะสมแย่ลง ยกตัวอย่างเช่น
สิ่งของเหล่านี้สามารถดันขี้หูให้ลึกเข้าไปในช่องหู นอกจากนี้ยังสามารถทำอันตรายต่อเนื้อเยื่อที่บอบบางของหูซึ่งอาจนำไปสู่ความเสียหายถาวร ควรทำความสะอาด หรือกำจัดขี้หูภายใต้คำแนะนำของแพทย์
บางคนมีแนวโน้มที่จะมีปัญหาขี้หูมากกว่าคนทั่วไปได้แก่
วิธีหนึ่งในการขจัดขี้หูส่วนเกินด้วยตนเอง คือ การใช้ผ้าขนหนูเช็ดรอบ ๆ ด้านนอกของหู และสามารถรับคำแนะนำเพิ่มเติมจากเภสัชกรได้
จากนี้ยังสามารถใช้ยาหยอดหูที่มีจำหน่ายตามร้านขายยาทั่วไปได้ เช่น ไฮโดรเจนเปอร์ออกไซด์เป็นน้ำยาฆ่าเชื้ออ่อน ๆ ที่มีประโยชน์ในการทำความสะอาดบาดแผล เบบี้ออยล์ น้ำมันอัลมอนด์ หรือน้ำมันมะกอก กลีเซอรีน และน้ำมันแร่
ในการใช้ยาหยอดหูผู้ป่วยควรเอียงศีรษะ เพื่อให้หูที่ได้รับผลกระทบหันขึ้น หยดลงในหู 1-2 หยดแล้วรอประมาณ 1-2 นาทีในตำแหน่งนี้ จากนั้นควรเอียงศีรษะ เพื่อให้ใบหูคว่ำลงและปล่อยให้ของเหลวระบายออก
ไม่ควรใช้สำลีก้อน หรือสิ่งของอื่น ๆ เพื่อพยายามดึงขี้หูออก การใส่วัตถุเข้าไปในช่องหูสามารถทำลายเนื้อเยื่อที่บอบบางในหูและทำให้เกิดผลกระทบที่ไม่ดี
หากไม่สามารถนำขี้หูออกด้วยตนเองได้ โปรดพบแพทย์เพื่อทำการรักษาที่เหมาะสม
แพทย์จะใช้เครื่องมือทางการแพทย์ที่เรียกว่า Auriscope หรือ Otoscope เพื่อตรวจดูหูตรวจสอบการสะสมของขี้หู และผลกระทบอื่นๆ ในหู
ปกติขี้หูมักจะหลุดออกไปเอง การรักษาด้วยแพทย์จำเป็นเฉพาะในกรณีที่มีขี้หูอุดตัน ซึ่งเป็นสาเหตุของอาการปวดหรือสูญเสียการได้ยิน มีวิธีการรักษาดังต่อไปนี้
ขี้หูที่มากเกินไปทำให้รู้สึกไม่สบายและมีปัญหาในการได้ยิน โดยปกติแล้วสามารถรักษาได้ด้วยตนเอง หรือขอคำแนะนำจากเภสัชกร หากยังไม่ดีขึ้นควรเข้ารับการรักษาจากแพทย์ สิ่งสำคัญคืออย่าใส่วัตถุแปลกปลอมเข้าไปในหู เพราะการทำเช่นนี้จะอาจจะสร้างความเสียหายถาวร การใช้คอตตอนบัดควรทำความสะอาดส่วนนอกของหูเท่านั้น และห้ามสะกิด หรือแหย่เข้าไปในส่วนใน ทางที่ดีหากไม่ดีขึ้น ควรไปพบแพทย์
ผู้เชี่ยวชาญอิสระด้านสุขภาพ ผู้เชี่ยวชาญในด้านสมุนไพรไทยเป็นพิเศษ โดยปัจจุบันเป็นผู้เขียนหลักของ Club of Thai Health มีงานอดิเรก คือการปลูกสมุนไพรไทย และเพาะพันธุ์พืชหายาก