โรคติดเชื้อไวรัสเอชพีวี (HPV) เกิดจากการติดเชื้อทางเพศสัมพันธ์ของเชื้อไวรัส คนที่มีเพศสัมพันธ์ส่วนมากจะมีโอกาสสัมผัสกับเชื้อไวรัส
HPV มีหลายประเภทและบางชนิดอาจเพิ่มความเสี่ยงต่อการเกิดโรคมะเร็งได้
HPV เป็นไวรัสที่แพร่กระจายผ่านการสัมผัสทางผิวหนังซึ่งมักติดต่อทางเพศสัมพันธ์ การติดเชื้อเกิดได้กับทุกคนที่มีเพศสัมพันธ์โดยไม่ป้องกัน
เมื่อติดเชื้อแล้วอาจไม่พบอาการใด ๆ เลย หรืออาจเกิดอาการแบบเป็น ๆ หาย ๆ ได้ HPV สามารถแพร่เชื้อจากคนสู่คนได้ไม่ว่าคน ๆ นั้นจะมีอาการหรือไม่ก็ตาม
สายพันธุ์ของ HPV ที่ทำให้เกิดหูดนั้นแตกต่างจากสายพันธ์ที่เพิ่มความเสี่ยงของการเป็นมะเร็ง
HPV สามารถแพร่กระจายไปยังทารกระหว่างคลอดได้ แต่จากงานวิจัยพบความความเสี่ยงในการติดเชื้อลักษณะนี้ค่อนข้างต่ำ เนื่องจากระบบภูมิคุ้มกันของเด็กจะสามารถดูแลการติดเชื้อได้
สัญญาณของการติดเชื้อ HPV ในทารก ได้แก่ หูดที่อวัยวะเพศ หรือรอยโรคที่ปาก
กรณีเด็กเล็กมีอาการ HPV อาจบ่งบอกถึงการล่วงละเมิดทางเพศของเด็กได้
ปัจจัยที่เพิ่มความเสี่ยงของการติดเชื้อ HPV ได้แก่ :
ความเสี่ยงต่อการเป็นมะเร็งจะสูงขึ้น หากผู้ป่วยติดเชื้อ HPV และ:
อาการของ HPV อาจปรากฏขึ้นหลายปีหลังจากการติดเชื้อครั้งแรก ไวรัสบางชนิดอาจทำให้เกิดหูด ในขณะที่บางชนิดสามารถเพิ่มความเสี่ยงต่อการเป็นมะเร็งได้ HPV อาจทำให้เกิด:
หูดที่อวัยวะเพศ
ลักษณะคือการเกิดตุ่มเล็ก ๆ กระจุกหนึ่งบนผิวหนัง อาจมีลักษณะเป็นก้อนหรือเนื้อยื่นออกมาคล้ายลำต้น หูดเหล่านี้จะมีขนาดและลักษณะที่แตกต่างกัน โดยอาจมีลักษณะ ดังนี้:
ตำแหน่งของหูด อาจเป็น:
หูดเหล่านี้อาจทำให้เกิดอาการแสบคัน ปวดแสบปวดร้อน และรู้สึกไม่สบายตัวต่าง ๆ ได้
หูดประเภทอื่น ๆ
HPV สามารถทำให้เกิดหูดทั่วไป หูดที่ฝ่าเท้า และหูดแบบแบน ๆ ได้
หูดทั่วไปมักมีลักษณะหยาบ และนูนขึ้น มักเกิดบริเวณมือ นิ้ว และข้อศอก
หูดที่ฝ่าเท้าเป็นหูดที่แข็ง และมีลักษณะเป็นเม็ดเล็ก ๆ มักเกิดที่เท้า โดยปกติจะขึ้นที่ส้นเท้า หรือเนินปลายเท้า
ในขณะเดียวกันหูดแบบแบนจะมีลักษณะเป็นแผลนูนขึ้นมาเล็กน้อย ซึ่งมักมีสีเข้มกว่าผิวหนังโดยรอบ มักเกิดบนใบหน้า หรือลำคอ
HPV เป็นสาเหตุของโรคมะเร็งได้อย่างไร
คนส่วนมากที่ติดเชื้อ HPV อาจไม่เป็นมะเร็ง แต่การติดเชื้อบางประการก็สามารถเพิ่มความเสี่ยงของมะเร็งได้ โดยเฉพาะในกรณีที่ผู้ติดเชื้อมีระบบภูมิคุ้มกันที่อ่อนแออยู่ก่อนแล้ว
HPV เป็นสายพันธุ์ของไวรัสที่มีความเสี่ยงสูงสามารถเปลี่ยนรูปแบบการสื่อสารระหว่างเซลล์ และทำให้เซลล์เหล่านั้นเติบโตผิดปกติ โดยไม่สามารถควบคุมได้
ผู้คนจำนวนมากจะมีระบบภูมิคุ้มกันที่สามารถเอาชนะเซลล์ที่ไม่ต้องการได้ แต่หากระบบภูมิคุ้มกันไม่สามารถทำงานเช่นนั้นได้ เซลล์ที่ไม่ต้องการก็จะสามารถอยู่ในร่างกายและเติบโตต่อไปได้ ซึ่งอาจนำไปสู่โรคมะเร็งได้
โดยพบว่าเซลล์มะเร็งอาจใช้เวลาประมาณ 10-20 ปีในการพัฒนาจนเกิดโรค
การติดเชื้อสามารถเพิ่มความเสี่ยงต่อการเกิดมะเร็งที่บริเวณต่อไปนี้:
การตรวจร่างกายเป็นประจำสามารถนำไปสู่การวินิจฉัยได้เร็ว และสามารถเข้ารับการรักษาได้อย่างทันท่วงที สามารถป้องกันการแพร่กระจายของมะเร็งได้
แนวทางการรักษาขึ้นกับชนิดของมะเร็ง ระยะของมะเร็ง อายุและสุขภาพของผู้ป่วย
ไม่มีวิธีจัดการให้เชื้อ HPV ออกไปจากร่างกายได้ แต่หากทำตามขั้นตอนที่ถูกต้องก็จะสามารถรักษาต่างๆเพื่อกำจัดหูดที่เกิดจากเชื้อ HPV ได้ แต่บางครั้งหูดเหล่านั้นก็สามารถหายได้เองโดยไม่ต้องทำการรักษา
ผลิตภัณฑ์ที่มีกรดซาลิไซลิกเป็นส่วนประกอบที่แพทย์ไม่ต้องสั่งโดยแพทย์สามารถรักษาอาการของหูดทั่วไปได้ แต่ห้ามใช้ผลิตภัณฑ์เหล่านี้กับหูดที่เกิดบริเวณอวัยวะเพศ
ผู้ป่วยบางรายแพทย์อาจสั่งยาอย่างใดอย่างหนึ่ง ต่อไปนี้:
บางรายอาจต้องผ่าจัดเพื่อรักษาด้วย
ห้ามใช้ผลิตภัณฑ์ใด ๆ รักษาเองโดยไม่ได้รับคำแนะนำจากแพทย์ โดยแพทย์อาจแนะนำยาต่อไปนี้:
ตัวเลือกในการรักษาจะพิจารณาจากชนิดและตำแหน่งของหูด การรักษาสามารถจัดการกับหูดได้ แต่จะไม่สามารถกำจัดไวรัสออกจากร่างกายและยังคงแพร่เชื้อไปยังผู้อื่นได้
หากเกิดหูดหรือรอยโรค แพทย์มักวินิจฉัย HPV ด้วย โดยตรวจด้วยสายตา หรือทำการทดสอบเพื่อยืนยันการติดเชื้อ
แพทย์จะทำการทดสอบ HPV เมื่อพบรอยโรค หรือการเปลี่ยนแปลงของเซลล์ปากมดลูก ด้วยวิธีต่อไปนี้ :
Pap smear หรือการสเมียร์ปากมดลูก เป็นการเก็บตัวอย่างและทดสอบเซลล์จากปากมดลูก หรือช่องคลอด มาตรวจสอบความผิดปกติของเซลล์ที่อาจนำไปสู่โรคมะเร็ง
การตรวจดีเอ็นเอสามารถประเมิน HPV ประเภทที่มีความเสี่ยงสูง และแพทย์อาจตรวจสอบร่วมกับการตรวจ Pap smear
การตรวจชิ้นเนื้อ คือการเก็บตัวอย่างผิวหนังที่ได้รับผลกระทบ เพื่อทดสอบหาเซลล์ที่ผิดปกติ
หากบุคคลมีเพศสัมพันธ์ทางทวารหนัก แพทย์อาจพิจารณาตรวจ Pap smear ทางทวารหนัก
การป้องกันโรคติดเชื้อเอชพีวี
เพื่อลดความเสี่ยงในการติดเชื้อ HPV บุคคลสามารถ:
เพื่อป้องกันการแพร่กระจายของโรค :
ผู้เชี่ยวชาญอิสระด้านสุขภาพ ผู้เชี่ยวชาญในด้านสมุนไพรไทยเป็นพิเศษ โดยปัจจุบันเป็นผู้เขียนหลักของ Club of Thai Health มีงานอดิเรก คือการปลูกสมุนไพรไทย และเพาะพันธุ์พืชหายาก