โลน (Pubic Lice) : อาการ สาเหตุ การรักษา

โลน (Pubic Lice) : อาการ สาเหตุ การรักษา

26.11
32133
0

โลน (Pubic Lice) หรือตัวเหาขนาดเล็กเป็นแมลงหรือปรสิตขนาดเล็กที่กินเลือดเป็นอาหาร ซึ่งตัวโลนสามารถแพร่กระจายได้ง่ายมากและทำให้เกิดอาการคันและมีจุดสีเเดงเกิดขึ้น 

โดยส่วนใหญ่ตัวโลนมักอาศัยอยู่บริเวณอวัยวะเพศแต่อย่างไรก็ตามตัวโลนสามารถอาศัยอยู่ในทุกส่วนของร่างกายที่มีขนหยาบ ได้แก่ขนตา ขนคิ้ว หนวดและเครารวมไปถึงแผ่นหลังหรือหน้าท้อง 

ตัวโลนมีลักษณะเป็นสีน้ำตาลเทาและมีขนาดยาวประมาณ 1.1–1.8 มิลลิเมตร คนเราอาจสามารถมองเห็นตัวโลนด้วยตาเปล่า แต่ไข่และตัวโตเต็มวัยของตัวโลนมีขนาดเล็กกว่านี้จึงทำให้ไม่สามารถมองเห็นตัวโลนด้วยตาเปล่าได้ 

โดยปกติตัวโลนสามารถแพร่จากคนสู่คนระหว่างการมีเพศสัมพันธ์ได้ ดังนั้นแพทย์ผู้เชี่ยวชาญจึงได้ระบุว่าการมีตัวโลนเป็นโรคติดต่อ อย่างไรก็ตามการกอดและการจูบกันยังทำให้ตัวโลนสามารถแพร่กระจายได้รวมไปถึงการใช้ผ้าเช็ดตัวร่วมกับคนที่มีตัวโลน

ตัวโลนสามารถติดต่อจากคนสู่คนได้ง่ายมากโดยเฉพาะในคู่รัก

Pubic Lice

การรักษา 

ผู้ที่มีอาการคันจากตัวโลนสามารถรักษาด้วยยารักษาโลนที่หาซื้อเองตามร้านขายยาและควรใช้ยาตามคำแนะนำอย่างละเอียด 

สถาบันป้องกันเเละควบคุมโรค (CDC) ได้แนะนำให้ใช้โลชั่น permethrin lotion 1% หรือยามูสโฟมที่มีส่วนผสมของ pyrethrins และ piperonyl butoxide

นอกจากนี้พวกเขายังแนะนำให้ใช้แชมพูรักษาเหาลินเดน ที่ต้องได้รับการสั่งจากแพทย์ โดยแชมพูนี้สามารถฆ่าเหาเเละไข่เหาได้แต่สารพิษจากแชมพูอาจเป็นอันตรายต่อสมองและระบบประสาท 

ผู้ที่มีตัวโลนสามารถเลือกใช้แชมพูลินเดนในกรณีที่ใช้ยาชนิดอื่นหรือวิธีการรักษาเเล้วไม่ได้ผลเท่านั้น นอกจากนี้แชมพูชนิดนี้ไม่เหมาะสมกับเด็กทารกและเด็กเล็กรวมไปถึงผู้สูงอายุและผู้ที่มีเเนวโน้มมีภาวะลมชัก นอกจากนี้ผู้ที่มีปัญหาเกี่ยวกับผิวหนังและมีน้ำหนักน้อยกว่า 110 ปอนด์ หญิงตั้งครรภ์หรือกำลังให้นมบุตร ควรหลีกเลี่ยงแชมพูกำจัดตัวโลนชนิดนี้เช่นกัน 

นอกจากนี้ยังมียาชนิดอื่นๆที่แพทย์สั่งให้ได้แก่  โลชั่นที่มีตัวยา malathion (Ovide) 0.5% และยา ivermectin (Stromectol) ทั้งนี้องค์การอาหารเเละยายังไม่ได้รับรองว่ายา malathion สามารถใช้รักษาตัวโลนได้ ยาที่ผ่านการรับรองมีเพียงแค่ยา ivermectin ที่ใช้ทาเฉพาะที่และยังไม่มีชนิดทาน 

วิธีการใช้งานมีหลายวิธีแต่ขั้นตอนการใช้งานทั้งหมดมีดังต่อไปนี้ 

  1. ทำความสะอาดและใช้ผ้าเช็ดบริเวณที่เกิดการติดเชื้อให้เเห้ง
  2. ชโลมยาลงบนบริเวณที่เกิดการติดเชื้อ
  3. ทิ้งไว้สักพักตามระยะเวลาที่แนะนำ จากนั้นล้างออก
  4. กำจัดตัวอ่อนหรือไข่ด้วยนิ้วมือหรือหวีที่มีซี่ถี่
  5. เปลี่ยนไปใส่กางเกงในที่สะอาด

ถ้ายังมีตัวโลนอยู่หลังจากการรักษา 9 วัน ควรรักษาอีกครั้ง

นอกจากนี้ผู้ที่มีตัวโลนควรปฏิบัติตัวดัวต่อไปนี้

  • หลีกเลี่ยงการมีเพศสัมพันธ์กับผู้อื่นจนกระทั่งตัวโลนหายไป
  • บอกให้คู่รักหรือผู้ที่อยู่ใกล้ชิดทราบ
  • เข้ารับการตรวจเชื้อโรคติดต่อชนิดอื่นๆ

แม้ว่าสามารถกำจัดตัวโลนให้หายไปได้เเล้ว ผู้ที่เคยมีตัวโลนจำเป็นต้องทำการรักษาต่อไปเนื่องจากอาจมีไข่ของตัวโลนหลงเหลืออยู่ซึ่งไข่ของตัวโลนอาจฟักตัวเเละเริ่มต้นวงจรชีวิตใหม่อีกครั้ง ถ้าหากยาที่ซื้อจากร้านขายยารักษาตัวโลนเเล้วไม่หาย แพทย์อาจเเนะนำให้ใช้แชมพูหรือโลชั่นที่ออกฤทธิ์แรงกว่า

สิ่งสำคัญคือควรปรึกษาแพทย์ผู้เชี่ยวชาญก่อนเลือกวิธีรักษาตัวโลน เพื่อเลือกวิธีการรักษาที่เหมาะสมกับร่างกายและเส้นผมซึ่งผลิตภัณฑ์บางชนิดอาจเป็นอันตรายต่อผิวบนใบหน้า 

อาการของตัวโลน

อาการหลักที่เกิดขึ้นจากการมีตัวโลนคืออาการคันที่อาจเริ่มต้นขึ้นหลังจากติดเชื้อภายไป 5 วัน

นอกจากนี้ผู้ป่วยยังสามารถสังเกตุอาการดังต่อไปนี้

  • มีตุ่มสีแดงขนาดเล็กบนผิวหนัง
  • มีจุดสีน้ำเงินบนต้นขาหรือท้องน้อย
  • มีจุดลักษณะคล้ายแป้งสีดำหรือสีน้ำตาลที่เรียกว่ามูลของตัวโลนอยู่บนผิวหนังหรือใต้ชุดชั้นใน 

อาการที่เกิดขึ้นจากการติดเชื้อตัวโลนสามารถเกิดขึ้นที่จุดใดจุดหนึ่งหรือส่วนอื่นๆของร่างกายที่มีขนเช่นขนตาเป็นต้น

สาเหตุโลน

ตัวโลนไม่สามารถกระโดด บินหรือว่ายน้ำได้แต่แมลงชนิดนี้สามารถคลานได้

ตัวโลนสามารถเคลื่อนที่จากจุดหนึ่งไปยังอีกจุดหนึ่งด้วยวิธีดังต่อไปนี้ 

  • ในระหว่างมีเพศสัมพันธ์
  • ในระหว่างการสัมผัสตัวกันเเละกันเช่นการกอดหรือการจูบ แม้ว่ามีเเนวโน้มเกิดขึ้นได้น้อย 
  • การใช้ผ้าเช็ดตัวร่วมกันและการนอนเตียงเดียวกันรวมถึงการใช้ของใช้อื่นๆร่วมกัน

นอกจากนี้ตัวโลนยังสามารถแพร่กระจายจากจุดหนึ่งไปยังอีกจุดหนึ่งของร่างกายด้วยมือ ตัวอย่างเช่นเมื่อคนใช้มือจับขนที่อวัยวะเพศแล้วนำมือไปจับที่ขนตา

การใช้อุปกรณ์ป้องกันไม่สามารถใช้ป้องกันการเเพร่กระขายของตัวโลนได้ เนื่องจากควรใกล้ชิดของขนบนร่างกายจึงทำให้เกิดการติดต่อได้

การดูแลรักษาเสื้อผ้าและเตียงนอน

หลังจากติดเชื้อจากตัวโลนควรซักเสื้อผ้า ผ้าปูที่นอน ปลอกหมอนและผ้าเช้ดตัวด้วยน้ำที่มีอุณหภูมิอย่างน้อย 54 องศา และจากนั้นทำให้ผ้าแห้งด้วยเครื่องอบลมร้อนเป็นเวลาประมาณอย่างน้อย 20 นาที

หากมีอุปกรณ์ที่ไม่สามารถซักได้ ควรนำอุปกรณ์นั้นใส่ในถุงพลาสติกเป็นเวลา 2 สัปดาห์หรือนำไปซักแห้ง

ไม่จำเป็นต้องทำการฆ่าเชื้อทั้งบ้านภายในบ้าน แต่เป็นความคิดที่ดีที่ควรทำความสะอาดเฟอร์นิเจอร์ด้วยสเปรย์ฆ่าเชื้อหรือเครื่องดูดฝุ่น

บทสรุป

ตัวโลนหรือเหาเป็นโรคติดต่อทั่วไปที่เกิดขึ้นและแพร่เชื้อจากคนสู่คนด้วยการมีเพศสัมพันธ์หรือวิธีอื่นๆ โดยตัวเหาไม่สามารถแพร่เชื้อโรคได้ แต่ตัวเหาแพร่กระจายได้ง่ายและสามารถทำให้เกิดอาการคันและความกังวลใจได้

มีวิธีรักษาการติดตัวโลนหรือเหาอยู่และผู้ป่วยควรปฏิบัติตามคำแนะนำอย่างระมัดระวังและเป็นแนวคิดที่ดีที่สมาชิกทุกคนในบ้านควรได้รับการรักษา

มีผลิตภัณฑ์ที่ใช้กำจัดตัวโลนหรือตัวเหาอยู่ซึ่งสามารถหาซื้อที่ร้านขายยาหรือสั่งซื้อออนไลน์ได้ 

นี่คือแหล่งที่มาของบทความของเรา

Комментарии (0)

Leave a Reply

Your email address will not be published. Required fields are marked *