Polycystic ovary syndrome (PCOS) เป็นภาวะที่ส่งผลต่อระดับฮอร์โมนของผู้หญิง
ผู้หญิงที่มี PCOS ผลิตฮอร์โมนเพศชายในปริมาณที่สูงกว่าปกติ ความไม่สมดุลของฮอร์โมนนี้ทำให้ร่างกายของพวกเขาข้ามช่วงมีประจำเดือนและทำให้พวกเขาตั้งครรภ์ได้ยากขึ้น
PCOS ยังทำให้เกิดการเจริญเติบโตของเส้นผมบนใบหน้าและร่างกายและศีรษะล้าน และสามารถนำไปสู่ปัญหาสุขภาพในระยะยาว เช่นโรคเบาหวานและโรคหัวใจ
ยาคุมกำเนิดและยารักษาโรคเบาหวาน (ซึ่งต่อสู้กับการดื้อต่ออินซูลิน ซึ่งเป็นอาการของ PCOS) สามารถช่วยแก้ไขความไม่สมดุลของฮอร์โมนและทำให้อาการดีขึ้นได้
อ่านต่อไปเพื่อดูสาเหตุที่เป็นไปได้ของ PCOS และผลกระทบที่อาจเกิดขึ้นกับร่างกายของผู้หญิง
PCOS เป็นปัญหาของฮอร์โมนที่ส่งผลต่อผู้หญิงในช่วงวัยเจริญพันธุ์ (อายุ 15 ถึง 44 ปี) ระหว่าง 2.2 ถึง 26.7 เปอร์เซ็นต์ของผู้หญิงในกลุ่มอายุนี้มี PCOS
ผู้หญิงหลายคนมี PCOS แต่ไม่รู้ ในการศึกษาหนึ่ง ผู้หญิงถึงร้อยละ 70 ที่มี PCOS ไม่ได้รับการวินิจฉัย
PCOS ส่งผลต่อรังไข่ของผู้หญิง ซึ่งเป็นอวัยวะสืบพันธุ์ที่ผลิตฮอร์โมนเอสโตรเจนและโปรเจสเตอโรน ซึ่งเป็นฮอร์โมนที่ควบคุมรอบประจำเดือน รังไข่ยังผลิตฮอร์โมนเพศชายจำนวนเล็กน้อยที่เรียกว่าแอนโดรเจน
รังไข่จะปล่อยไข่เพื่อให้อสุจิของผู้ชายปฏิสนธิ การปล่อยไข่ในแต่ละเดือนเรียกว่าการตกไข่
ฮอร์โมนกระตุ้นรูขุมขน (FSH) และฮอร์โมน luteinizing (LH) ซึ่งผลิตในต่อมใต้สมอง ควบคุมการตกไข่
FSH กระตุ้นรังไข่ให้สร้างรูขุมขน ซึ่งเป็นถุงที่มีไข่ จากนั้น LH จะกระตุ้นรังไข่ให้ปล่อยไข่ที่โตเต็มที่
PCOS เป็น “กลุ่มอาการ” หรือกลุ่มอาการที่มีผลต่อรังไข่และการตกไข่ คุณสมบัติหลัก 3 ประการคือ:
ใน PCOS ถุงน้ำขนาดเล็กจำนวนมากจะงอกขึ้นภายในรังไข่ คำว่า “polycystic” หมายถึง “ถุงน้ำจำนวนมาก”
ถุงเหล่านี้เป็นรูขุม โดยแต่ละถุงมีไข่ที่ยังไม่บรรลุนิติภาวะ ไข่ไม่เคยโตพอที่จะกระตุ้นการตกไข่
การขาดการตกไข่จะทำให้ระดับฮอร์โมนเอสโตรเจน โปรเจสเตอโรน FSH และ LH ลดลง ระดับฮอร์โมนโปรเจสเตอโรนต่ำกว่าปกติ ในขณะที่ระดับแอนโดรเจนจะสูงกว่าปกติ
ฮอร์โมนเพศชายส่วนเกินรบกวนรอบเดือน ดังนั้นผู้หญิงที่มี PCOS จะมีระยะเวลาน้อยกว่าปกติ
PCOS ไม่ใช่เงื่อนไขใหม่ แพทย์ชาวอิตาลี อันโตนิโอ วัลลิสเนรี บรรยายอาการครั้งแรกในปี ค.ศ. 1721
สรุป
Polycystic ovary syndrome (PCOS) มีผลต่อผู้หญิงเกือบ 27 เปอร์เซ็นต์ในช่วงวัยเจริญพันธุ์ มันเกี่ยวข้องกับซีสต์ในรังไข่ ฮอร์โมนเพศชายในระดับสูง และประจำเดือนมาไม่ปกติ
แพทย์ไม่ทราบแน่ชัดว่าอะไรเป็นสาเหตุของ PCOS พวกเขาเชื่อว่าฮอร์โมนเพศชายในระดับสูงทำให้รังไข่ไม่สามารถผลิตฮอร์โมนและทำให้ไข่ได้ตามปกติ
ยีน การดื้อต่ออินซูลิน และการอักเสบล้วนเชื่อมโยงกับการผลิตแอนโดรเจนที่มากเกินไป
การศึกษาแสดงให้เห็นว่า PCOS ทำงานในครอบครัว
มีแนวโน้มว่ายีนจำนวนมาก – ไม่ใช่แค่เพียงตัวเดียว – มีส่วนทำให้เกิดภาวะนี้
ผู้หญิงที่มี PCOS ถึงร้อยละ 70 มีภาวะดื้อต่ออินซูลินหมายความว่าเซลล์ของพวกเขาไม่สามารถใช้อินซูลินได้อย่างถูกต้อง
อินซูลินเป็นฮอร์โมนที่ตับอ่อนผลิตขึ้นเพื่อช่วยให้ร่างกายใช้น้ำตาลจากอาหารเป็นพลังงาน
เมื่อเซลล์ไม่สามารถใช้อินซูลินได้อย่างเหมาะสม ร่างกายต้องการอินซูลินเพิ่มขึ้น ตับอ่อนสร้างอินซูลินมากขึ้นเพื่อชดเชย อินซูลินเสริมกระตุ้นรังไข่ให้ผลิตฮอร์โมนเพศชายมากขึ้น
โรคอ้วนเป็นสาเหตุสำคัญของการดื้อต่ออินซูลิน ทั้งโรคอ้วนและความต้านทานต่ออินซูลินสามารถเพิ่มความเสี่ยงต่อโรคเบาหวานประเภท 2
ผู้หญิงที่มี PCOS มักจะมีระดับการอักเสบในร่างกายเพิ่มขึ้น การมีน้ำหนักเกินสามารถทำให้เกิดการอักเสบได้ การศึกษาได้เชื่อมโยงการอักเสบที่มากเกินไปกับระดับแอนโดรเจนที่สูงขึ้น
แพทย์ไม่ทราบแน่ชัดว่าอะไรเป็นสาเหตุของ PCOS พวกเขาเชื่อว่าเกิดจากปัจจัยต่างๆ เช่น ยีน การดื้อต่ออินซูลิน และการอักเสบในร่างกายในระดับที่สูงขึ้น
การทดสอบที่บ้านสำหรับ Polycystic Ovary Syndrome (PCOS)
การทดสอบ PCOS ของ LetsGetChecked จะวัดฮอร์โมนสำคัญที่อาจส่งผลต่อรอบประจำเดือน การตกไข่ การเผาผลาญอาหาร และอื่นๆ สั่งซื้อวันนี้ลด 30%
ผู้หญิงบางคนเริ่มเห็นอาการในช่วงที่มีประจำเดือนครั้งแรก คนอื่นค้นพบว่าพวกเขามี PCOS หลังจากที่พวกเขามีน้ำหนักมากหรือมีปัญหาในการตั้งครรภ์
อาการ PCOS ที่พบบ่อยที่สุดคือ:
สรุป
PCOS สามารถขัดขวางรอบเดือนทำให้ประจำเดือนมาน้อยลง สิว ขนขึ้น น้ำหนักขึ้น และหย่อมผิวคล้ำเป็นอาการอื่นๆ ของอาการดังกล่าว
การมีระดับแอนโดรเจนที่สูงกว่าปกติอาจส่งผลต่อภาวะเจริญพันธุ์และสุขภาพด้านอื่นๆ ของคุณ
หากต้องการตั้งครรภ์ คุณต้องตกไข่ ผู้หญิงที่ไม่ตกไข่เป็นประจำจะไม่ปล่อยไข่ออกมามากพอที่จะปฏิสนธิ PCOS เป็นหนึ่งในสาเหตุสำคัญของภาวะมีบุตรยากในสตรี
ผู้หญิงที่มี PCOS มากถึงร้อยละ 80 มีน้ำหนักเกินหรือเป็นโรคอ้วน
ทั้งโรคอ้วนและ PCOS เพิ่มความเสี่ยงของคุณสำหรับ:
ปัจจัยเหล่านี้รวมกันเรียกว่ากลุ่มอาการเมตาบอลิซึมและเพิ่มความเสี่ยงสำหรับ:
ภาวะนี้ทำให้เกิดการหยุดหายใจหลายครั้งในช่วงกลางคืน ซึ่งขัดขวางการนอนหลับ
ภาวะหยุดหายใจขณะนอนหลับพบได้บ่อยในผู้หญิงที่มีน้ำหนักเกิน โดยเฉพาะอย่างยิ่งหากมี PCOS ด้วย ความเสี่ยงต่อภาวะหยุดหายใจขณะหลับสูงกว่าผู้หญิงที่ไม่มี PCOS ถึง 5 ถึง 10 เท่า
ในช่วงตกไข่ เยื่อบุโพรงมดลูกจะหลุดออก หากคุณไม่ตกไข่ทุกเดือน เยื่อบุสามารถสร้างขึ้นได้
เยื่อบุมดลูกหนาขึ้นสามารถเพิ่มความเสี่ยงต่อมะเร็งเยื่อบุโพรงมดลูก
ทั้งการเปลี่ยนแปลงของฮอร์โมนและอาการเช่นการเจริญเติบโตของเส้นผมที่ไม่พึงประสงค์อาจส่งผลเสียต่ออารมณ์ของคุณ หลายคนที่มี PCOS มักพบภาวะซึมเศร้าและความวิตกกังวล
