เด็กส่วนใหญ่นั้นดื้อรั้น พวกเขาต้องผ่านช่วงที่ยากลำบาก แต่ในบางกรณี อาจเป็นมากกว่าปัญหาทัศนคติที่รบกวนลูกของคุณ บทความนี้เป็นคำแนะนำในการรับมือเด็กดื้อจากผู้เชี่ยวชาญ
การท้าทาย หมายถึง การปฏิเสธด้วยวาจาโดยเด็กในการตอบสนองต่อคำสั่งหรือคำขอ หรือการต่อต้านทางกายภาพต่อคำแนะนำจากผู้ปกครอง หรือการไม่ปฏิบัติตามคำขอใดๆ (การไม่ปฏิบัติตามอย่างอดทน) ใช่ เด็กทุกคนทำเช่นนี้เป็นครั้งคราว เมื่อการขัดขืนเกิดขึ้นบ่อยครั้งและรุนแรงขึ้น ทำให้กิจกรรมของเด็กบกพร่อง (ส่งผลต่อความสัมพันธ์ในครอบครัวหรือเพื่อนฝูง การเรียนในโรงเรียน ความประพฤติในชุมชนหรือการดูแลตนเอง) ซึ่งมีลักษณะเป็นความผิดปกติ เราเรียกระยะนั้นว่า Oppositional Defiant Disorder (ODD) โดยปกติ ODD จะปรากฏในสองมิติ ประการแรก มิติทางอารมณ์ ซึ่งเกี่ยวข้องกับการแสดงอารมณ์ที่มากเกินไป เช่น ความโกรธ อารมณ์ ความหงุดหงิด ความไม่อดทน ความคับข้องใจ หรือความอดทนต่ำ ประการที่สอง มิติทางสังคมที่เด็กมักจะขัดแย้งกับผู้อื่น โดยเฉพาะผู้ปกครอง สิ่งนี้แสดงให้เห็นเป็นการปฏิเสธ การท้าทาย การโต้เถียง หรือความโกรธเคืองโดยเด็ก
ทฤษฎีและหลักฐานปัจจุบันสนับสนุนแบบจำลองสี่ปัจจัยของ ODD
ลักษณะของเด็ก:อารมณ์ บุคลิกภาพ และลักษณะทางจิตใจของเด็ก (เช่น ADHD โรคอารมณ์สองขั้ว ภาวะซึมเศร้า) เป็นปัจจัยที่ส่งผลต่อมิติทางอารมณ์ของ ODD. การเลี้ยงลูกแบบขัดจังหวะ :ซึ่งหมายความว่าผู้ปกครองไม่สอดคล้องกันในขณะที่จัดการกับพฤติกรรมที่ไม่เหมาะสมของเด็ก พวกเขาแสดงอารมณ์เชิงลบในระดับสูง (ตะโกน กรีดร้อง ขู่เข็ญ โกรธ) หรือมักจะผันผวนระหว่างความหละหลวมและการลงโทษที่รุนแรง ดังนั้น เด็ก ๆ เรียนรู้ที่จะจัดการกับพฤติกรรมของผู้ปกครองให้เป็นประโยชน์
ลักษณะเฉพาะของผู้ปกครอง:ความผิดปกติทางจิตหรือทางจิตเวชของผู้ปกครองเอง เช่น ADHD, ซึมเศร้า, โรคอารมณ์สองขั้วในผู้ใหญ่, ความผิดปกติทางบุคลิกภาพในการต่อต้านสังคม และการใช้ยาเสพติดสามารถส่งผลต่อพฤติกรรมที่ไม่สอดคล้องกับข้อกำหนดของเด็ก
บริบทของครอบครัว:เหตุการณ์ความเครียดในเบื้องหลัง เช่น ปัญหาชีวิตสมรส การหย่าร้าง สุขภาพไม่ดี ความทุกข์ยากทางการเงิน การว่างงาน ฯลฯ สามารถนำไปสู่การเลี้ยงดูบุตรที่หยุดชะงัก ซึ่งจะนำไปสู่พฤติกรรมที่ท้าทายในเด็ก
เพื่อให้เข้าใจ ODD คุณต้องดูทั้ง 4 ปัจจัย
ความโกรธ ความเกลียดชัง ความหงุดหงิด และความคับข้องใจบ่อยครั้งในการตอบสนองต่อคำสั่งของผู้ปกครอง ตลอดจนการโต้เถียงกันบ่อยครั้ง การปฏิเสธ ความโกรธเคือง และการต่อต้านทางร่างกายต่อทิศทางของผู้ปกครองเป็นอาการที่พบเห็นได้บ่อยที่สุดของ ODD ตัวอย่างเช่น เมื่อถูกขอให้หยิบของเล่นหรือทำการบ้าน เด็กจะตอบว่า ‘ไม่’ และทำในสิ่งที่เขาต้องการต่อไป
ผู้ปกครองสั่งซ้ำ เด็กยังคงปฏิเสธ และความโกรธเริ่มทวีความรุนแรงทั้งสองฝ่าย ความต้องการของผู้ปกครองมีความยืนกรานมากขึ้นพร้อมกับการขู่ว่าจะลงโทษ เด็กเริ่มกรีดร้องและโวยวาย คนที่เลื่อนขั้นไปสู่อารมณ์ที่สูงก่อน มักจะบีบบังคับอีกฝ่ายให้ยอมแพ้
การกระทำผิด ความผิดปกติทางพฤติกรรม และพฤติกรรมต่อต้านสังคม ภาวะซึมเศร้าในเด็ก ความสัมพันธ์ในกลุ่มเพื่อนฝูงที่เสื่อมถอย การเสื่อมถอยทางวิชาการ และการออกจากโรงเรียนเป็นผลที่ตามมาของ ODD ที่พบได้ทั่วไปเมื่อไม่ได้รับการตรวจสอบ
อันดับแรก เด็กต้องได้รับการประเมินเพื่อพิจารณาว่าเด็กอาจกำลังทุกข์ทรมานจากโรคอื่น เช่น สมาธิสั้น โรคสองขั้ว หรือภาวะซึมเศร้า เป็นต้น ซึ่งอาจมีส่วนทำให้เกิดความผิดปกติทางอารมณ์ของเด็ก การรักษาต้นเหตุสามารถช่วยลดพฤติกรรมต่อต้านของเด็ก และบางครั้งก็แก้ไขได้
ประการที่สอง ผู้ปกครองควรได้รับการตรวจคัดกรองปัญหาทางจิตหรือความผิดปกติทางจิตเวชที่อาจส่งผลต่อการเลี้ยงดูที่หยุดชะงัก ปัญหาที่ได้รับการวินิจฉัยสามารถรักษาได้
ประการที่สาม ต้องประเมินสภาพแวดล้อมของครอบครัวเพื่อหาระดับความเครียดสูงๆ สุดท้ายนี้ ผู้ปกครองควรได้รับการฝึกอบรมในการจัดการพฤติกรรมเด็ก (การปรับเปลี่ยน) และในวิธีการลดพฤติกรรมต่อต้านเด็กในตอนต่างๆ
ODD มักต้องการการสนับสนุนจากผู้เชี่ยวชาญ อาจจำเป็นต้องมีจิตแพทย์เพื่อวินิจฉัยและรักษาความผิดปกติทางจิตเวชด้วยยา นักจิตวิทยาจะช่วยในการทดสอบและวินิจฉัยความผิดปกติและในการจัดชั้นเรียนการฝึกอบรมผู้ปกครอง
เพิ่มจำนวนการอนุมัติ การยกย่อง ชมเชย และรางวัลเมื่อเด็กปฏิบัติตามคำขอ ระบบโทเค็นหรือจุดเป็นวิธีที่ดีในการกระตุ้นให้เด็กปฏิบัติตาม
ใช้รูปแบบวินัยที่ไม่รุนแรง ตัวอย่างเช่น หากมีการใช้ระบบโทเค็น ให้บังคับให้สูญเสียโทเค็นหรือคะแนนสำหรับการท้าทาย ใช้เวลานอก (วางไว้บนเก้าอี้ในมุมที่น่าเบื่อของบ้าน) เพื่อการท้าทายที่รุนแรงยิ่งขึ้น สิ่งสำคัญในที่นี้คือต้องดำเนินการอย่างรวดเร็ว ภายใน 10 วินาทีของพฤติกรรมที่ท้าทายในตอนแรก
มีแผนการเปลี่ยนแปลงก่อนเริ่มงานใหม่กับเด็กหรือก่อนเข้าสู่สถานการณ์ใหม่ (เช่น ไปที่ร้าน):
