เริมอวัยวะเพศเป็นการติดเชื้อติดต่อทางเพศสัมพันธ์ (STI) STI นี้ทำให้เกิดแผลเริม ซึ่งเป็นแผลพุพองที่เจ็บปวด (ตุ่มที่เต็มไปด้วยของเหลว) ซึ่งสามารถแตกออกและทำให้ของเหลวไหลซึมได้
ไวรัส 2 ประเภท(HSV)ทำให้เกิดโรคเริมที่อวัยวะเพศ:
องค์การอนามัยโลกระบุว่าในปี 2559 เกี่ยวกับผู้ที่ติดเชื้อนี้ 3.7 พันล้านคือ
ผู้ที่มีอายุต่ำกว่า 50 ปีมี HSV-1 ในปีเดียวกันนั้น ประมาณ 491 ล้านคนที่มีอายุระหว่าง 15 ถึง 49 ปีมี HSV-2
ไวรัสเข้าสู่ร่างกายทางผิวหนังถลอกหรือเยื่อเมือก เยื่อเมือกเป็นเนื้อเยื่อชั้นบางๆ ที่เรียงตามช่องเปิดของร่างกายคุณ สามารถพบได้ในจมูก ปาก และอวัยวะเพศของคุณ
เมื่อไวรัสอยู่ภายใน พวกมันรวมตัวเองเข้าไปในเซลล์ของคุณ ไวรัสมีแนวโน้มที่จะเพิ่มจำนวนหรือปรับตัวให้เข้ากับสภาพแวดล้อมได้ง่ายมาก ซึ่งทำให้การรักษาทำได้ยาก
HSV-1 หรือ HSV-2 สามารถพบได้จากของเหลวในร่างกาย ได้แก่ :
ลักษณะที่ปรากฏของแผลพุพองเรียกว่าการระบาด โดยเฉลี่ยจะเกิดการระบาดครั้งแรกประมาณ 4 วัน
หลังจากติดเชื้อไวรัสตามศูนย์ควบคุมและป้องกันโรค (CDC) แต่ก็สามารถใช้เวลาน้อยที่สุด 2 วันหรือมากที่สุด12 วันหรือมากกว่าที่จะปรากฏ
อาการทั่วไปของผู้ชาย ได้แก่ ตุ่มพองที่:
อาการทั่วไปของผู้หญิง ได้แก่ ตุ่มพองรอบๆ หรือใกล้:
อาการทั่วไปสำหรับทุกคน ได้แก่ :
อาการทั่วไปของทารกที่เกิดมาพร้อมกับโรคเริม (หดตัวผ่านการคลอดทางช่องคลอด) อาจรวมถึงแผลที่ใบหน้า ร่างกาย และอวัยวะเพศ
ทารกที่เกิดมาพร้อมกับโรคเริมที่อวัยวะเพศสามารถพัฒนาภาวะแทรกซ้อนและประสบการณ์ที่รุนแรงได้:
เป็นสิ่งสำคัญมากที่คุณจะต้องแจ้งให้แพทย์ทราบ หากคุณติดเชื้อเริมที่อวัยวะเพศและกำลังตั้งครรภ์
แพทย์อาจจะใช้มาตรการป้องกันเพื่อไม่ให้ไวรัสถูกส่งไปยังลูกน้อยของคุณในระหว่างการคลอด หากคุณมีโรคเริมและแผลที่ช่องคลอด แพทย์อาจเลือกที่จะส่งมอบลูกน้อยของคุณผ่านการผ่าตัดคลอดมากกว่าการคลอดทางช่องคลอด
ไม่แนะนำให้ตรวจโรคเริมถ้าคุณไม่แสดงอาการใดๆ
อย่างไรก็ตาม หากคุณมีอาการของโรคเริมที่อวัยวะเพศ คุณควรไปพบแพทย์ เพื่อวินิจฉัยและหารือเกี่ยวกับกลยุทธ์การรักษา
นอกจากนี้ หากคุณคิดว่าคุณอาจเคยสัมผัสกับโรคเริมที่อวัยวะเพศ หรือหากคุณต้องการตรวจและทดสอบ STI อย่างเต็มรูปแบบ คุณสามารถกำหนดเวลานัดหมายกับแพทย์ได้
หากคุณไม่สามารถไปพบแพทย์โดยตรง คุณสามารถใช้ชุดตรวจที่บ้านได้ อย่างไรก็ตาม การตรวจร่างกายโดยแพทย์อาจแม่นยำกว่า
แพทย์ของคุณสามารถวินิจฉัยการแพร่กระจายของเริมได้โดยการตรวจดูแผลเริม แม้ว่าจะไม่จำเป็นเสมอไปแพทย์ของคุณอาจยืนยันการวินิจฉัยโรคทางห้องปฏิบัติการของพวกเขาผ่านการทดสอบ
การตรวจเลือดสามารถวินิจฉัยไวรัสเริมได้ก่อนที่คุณจะพบการระบาด อย่างไรก็ตาม ไม่จำเป็นต้องตรวจ HSV-1 หรือ HSV-2 เสมอไป หากคุณไม่ได้สัมผัสกับไวรัสและไม่แสดงอาการใดๆ
การรักษาสามารถลดการระบาดได้ แต่ไม่สามารถรักษาไวรัสเริมได้
ยาต้านไวรัสอาจช่วยเร่งเวลาในการรักษาแผลและลดความเจ็บปวด อาจใช้ยาในสัญญาณแรกของการระบาด (รู้สึกเสียวซ่า อาการคัน และอาการอื่นๆ) เพื่อช่วยลดอาการ
ผู้ที่มีการระบาดอาจได้รับยาที่สั่งจ่ายเพื่อลดโอกาสที่พวกเขาจะแพร่ระบาดในอนาคต
ใช้น้ำยาทำความสะอาดอ่อนๆ เมื่ออาบน้ำหรืออาบน้ำอุ่น รักษาบริเวณที่ได้รับผลกระทบให้สะอาดและแห้ง สวมเสื้อผ้าฝ้ายหลวมเพื่อให้บริเวณนั้นสบาย
ความเสี่ยงในการติดโรคเริมที่อวัยวะเพศจะเพิ่มขึ้นหากคุณ:
หากคุณมีเพศสัมพันธ์ คุณสามารถลดความเสี่ยงที่จะเป็นโรคเริมที่อวัยวะเพศได้โดย:
เป็นเรื่องปกติที่คุณจะกังวลเกี่ยวกับสุขภาพของลูกน้อยเมื่อคุณมีโรคติดต่อทางเพศสัมพันธ์ชนิดใดก็ตาม โรคเริมที่อวัยวะเพศสามารถถ่ายทอดไปยังลูกน้อยของคุณได้หากคุณมีการระบาดระหว่างการคลอดทางช่องคลอด
สิ่งสำคัญคือต้องบอกแพทย์ว่าคุณมีโรคเริมที่อวัยวะเพศทันทีที่คุณรู้ว่าคุณกำลังตั้งครรภ์
แพทย์ของคุณจะหารือเกี่ยวกับสิ่งที่คาดหวังก่อน ระหว่าง และหลังคุณคลอดลูก แพทย์สามารถกำหนดวิธีการรักษาที่ปลอดภัยสำหรับการตั้งครรภ์เพื่อให้แน่ใจว่าการคลอดบุตรมีสุขภาพที่ดี พวกเขาอาจเลือกที่จะคลอดลูกของคุณผ่านการผ่าตัดคลอด
คุณควรฝึกการมีเพศสัมพันธ์อย่างปลอดภัยและใช้ถุงยางอนามัยหรือวิธีกีดขวางทุกครั้งที่มีเพศสัมพันธ์กับใครสักคน ซึ่งจะช่วยป้องกันกรณีเริมที่อวัยวะเพศและการแพร่กระจายของโรคติดต่อทางเพศสัมพันธ์อื่นๆ
ปัจจุบันยังไม่มีวิธีรักษาโรคเริมที่อวัยวะเพศ แต่นักวิจัยกำลังทำงานเกี่ยวกับการรักษาหรือวัคซีนในอนาคต
ภาวะนี้สามารถจัดการได้ด้วยยา
โรคนี้จะอยู่เฉยๆภายในร่างกายของคุณจนกว่าจะมีบางอย่างที่ทำให้เกิดการระบาด การระบาดอาจเกิดขึ้นเมื่อคุณเครียด ป่วย หรือเหนื่อย
แพทย์ของคุณสามารถช่วยคุณวางแผนการรักษาที่จะช่วยคุณจัดการกับการระบาดได้
ผู้เชี่ยวชาญอิสระด้านสุขภาพ ผู้เชี่ยวชาญในด้านสมุนไพรไทยเป็นพิเศษ โดยปัจจุบันเป็นผู้เขียนหลักของ Club of Thai Health มีงานอดิเรก คือการปลูกสมุนไพรไทย และเพาะพันธุ์พืชหายาก