Pleural Effusion คือ

น้ำในเยื่อหุ้มปอดซึ่งบางครั้งเรียกว่า “น้ำในปอด” คือการสะสมของของเหลวส่วนเกินระหว่างชั้นของเยื่อหุ้มปอดที่อยู่นอกปอด เยื่อหุ้มปอดเป็นเยื่อบางๆ ที่เรียงตัวในปอดและด้านในของช่องอก และทำหน้าที่หล่อลื่นและอำนวยความสะดวกในการหายใจ โดยปกติจะมีของเหลวจำนวนเล็กน้อยในเยื่อหุ้มปอด

ความร้ายแรงของภาวะนี้ขึ้นอยู่กับสาเหตุหลักของภาวะเยื่อหุ้มปอดอุดกั้น ไม่ว่าการหายใจจะได้รับผลกระทบหรือไม่ และสามารถรักษาได้อย่างมีประสิทธิผลหรือไม่ สาเหตุของเยื่อหุ้มปอดซึ่งรักษาหรือควบคุมได้อย่างมีประสิทธิภาพ ได้แก่ การติดเชื้อจากไวรัส โรคปอดบวม หรือภาวะหัวใจล้มเหลว ปัจจัยสองประการที่ต้องพิจารณาคือการรักษาปัญหาทางกลที่เกี่ยวข้องตลอดจนการรักษาสาเหตุที่แท้จริงของเยื่อหุ้มปอด

อาการของน้ำในปอด

ผู้ป่วยโรคเยื่อหุ้มปอดบางรายไม่มีอาการใดๆ โดยพบอาการจากการเอ็กซ์เรย์ทรวงอกซึ่งทำด้วยเหตุผลอื่น ผู้ป่วยอาจมีอาการที่ไม่สัมพันธ์กันอันเนื่องมาจากโรคหรือภาวะที่ทำให้เกิดน้ำไหล อาการของเยื่อหุ้มปอดไหล ได้แก่

• เจ็บหน้าอก
• ไอแห้งไม่มีเสมหะ
• หายใจลำบาก หรือหายใจถี่
• Orthopnea (ไม่สามารถหายใจได้ง่ายเว้นแต่บุคคลนั้นจะนั่งตัวตรงหรือยืนตัวตรง)

สาเหตุน้ำในปอด

สาเหตุที่พบได้บ่อยสำหรับน้ำในปอด

• หัวใจล้มเหลว
• ปอดเส้นเลือด
• โรคตับแข็ง
• หลังการผ่าตัดหัวใจแบบเปิด

ของเหลวที่อุดมด้วยโปรตีนไหลออก

• โรคปอดบวม
• มะเร็ง
• ปอดเส้นเลือด
• โรคไต
• โรคข้ออักเสบ

สาเหตุอื่นๆ ที่พบได้น้อยของเยื่อหุ้มปอด ได้แก่:

• วัณโรค
• โรคแพ้ภูมิตัวเอง
• เลือดออก (เนื่องจากการบาดเจ็บที่หน้าอก)
• Chylothorax (เนื่องจากการบาดเจ็บ)
• การติดเชื้อที่หน้าอกและช่องท้องที่หายาก
• เยื่อหุ้มปอดจากแร่ใยหิน (เนื่องจากการสัมผัสกับแร่ใยหิน)
• Meig’s syndrome (เนื่องจากเนื้องอกรังไข่ที่ไม่เป็นพิษเป็นภัย)
• กลุ่มอาการกระตุ้นรังไข่มากเกินไป

บางกรณียาบางชนิด การผ่าตัดช่องท้อง และการฉายรังสีอาจทำให้เยื่อหุ้มปอดไหลออกได้ ปอดไหลอาจเกิดขึ้นกับมะเร็งหลายชนิดรวมทั้งโรคมะเร็งปอด , มะเร็งเต้านมและมะเร็งต่อมน้ำเหลือง ในบางกรณี ของเหลวอาจเป็นมะเร็ง หรืออาจเป็นผลมาจากเคมีบำบัดโดยตรง

การรักษา pleural effusion คือ

เยื่อหุ้มปอดอักเสบรักษาอย่างไร 

• การรักษาภาวะเยื่อหุ้มปอดไหลออกจะขึ้นอยู่กับสภาวะแวดล้อม และไม่ว่าน้ำที่ไหลออกจะก่อให้เกิดอาการทางระบบทางเดินหายใจอย่างรุนแรงหรือไม่ เช่น หายใจลำบาก
• ยาขับปัสสาวะและยารักษาภาวะหัวใจล้มเหลวอื่นๆ ใช้รักษาภาวะเยื่อหุ้มปอดอักเสบจากภาวะหัวใจล้มเหลวหรือสาเหตุทางการแพทย์อื่นๆ ไหลมะเร็งยังอาจต้องใช้การรักษาด้วยยาเคมีบำบัด การรักษาด้วยรังสีหรือการแช่ยาภายในหน้าอก
• น้ำในช่องเยื่อหุ้มปอดที่ทำให้เกิดอาการทางระบบทางเดินหายใจอาจถูกระบายออกโดยใช้การทรวงอกเพื่อการรักษาหรือผ่านทางท่อหน้าอก (เรียกว่า การตัดท่อทรวงอก)
• สำหรับผู้ป่วยที่มีภาวะเยื่อหุ้มปอดไหลออกซึ่งควบคุมไม่ได้หรือเกิดขึ้นอีกเนื่องจากมะเร็งแม้ว่าจะมีการระบายออก ยา sclerosing (ยาประเภทหนึ่งที่จงใจทำให้เกิดแผลเป็น) อาจถูกปลูกฝังเข้าไปในโพรงเยื่อหุ้มปอดผ่านการผ่าตัดทรวงอกท่อเพื่อสร้างพังผืดของเยื่อหุ้มปอด
• เส้นโลหิตตีบเยื่อหุ้มปอดที่ดำเนินการกับสารเส้นโลหิตตีบ (เช่นแป้งโรยตัว doxycycline และ tetracycline) ประสบความสำเร็จ 50 % ในการป้องกันการเกิดซ้ำของเยื่อหุ้มปอด

การรักษาด้วยการผ่าตัด

น้ำในปอดที่ไม่สามารถจัดการได้โดยการระบายน้ำ หรือวิธีการอื่นๆ จำเป็นต้องได้รับการผ่าตัด

การผ่าตัดมี 2 ประเภท ได้แก่

การผ่าตัดทรวงอกช่วยด้วยวิดีโอ (VATS)

วิธีการบุกรุกน้อยที่สุดที่เสร็จสิ้นผ่าน 1 ถึง 3 แผลขนาดเล็ก (ประมาณ ½ นิ้ว) ที่หน้าอก หรือที่เรียกว่าการผ่าตัดทรวงอก ขั้นตอนนี้มีประสิทธิภาพในการจัดการน้ำที่เยื่อหุ้มปอดซึ่งยากต่อการระบายออกหรือเกิดขึ้นอีกเนื่องจากมะเร็ง อาจมีการใส่แป้งปลอดเชื้อหรือยาปฏิชีวนะในขณะผ่าตัดเพื่อป้องกันไม่ให้ของเหลวสะสมซ้ำ

การผ่าตัดทรวงอกแบบเปิด

การผ่าตัดทรวงอกจะทำผ่านแผลขนาด 6 ถึง 8 นิ้วที่หน้าอก และแนะนำสำหรับเยื่อหุ้มปอดไหลออกเมื่อมีการติดเชื้อ การผ่าตัดทรวงอกจะทำเพื่อขจัดเนื้อเยื่อเส้นใยทั้งหมดและช่วยในการอพยพการติดเชื้อออกจากช่องเยื่อหุ้มปอด ผู้ป่วยจะต้องใส่ท่ออกเป็นเวลา 2 วันถึง 2 สัปดาห์หลังการผ่าตัดเพื่อให้ของเหลวไหลออกต่อไป

ศัลยแพทย์จะประเมินคุณอย่างรอบคอบเพื่อกำหนดตัวเลือกการรักษาที่ปลอดภัยที่สุด และจะหารือเกี่ยวกับความเสี่ยงและประโยชน์ของการรักษาแต่ละทางเลือก