โลน (Pubic Lice) หรือตัวเหาขนาดเล็กเป็นแมลงหรือปรสิตขนาดเล็กที่กินเลือดเป็นอาหาร ซึ่งตัวโลนสามารถแพร่กระจายได้ง่ายมากและทำให้เกิดอาการคันและมีจุดสีเเดงเกิดขึ้น
โดยส่วนใหญ่ตัวโลนมักอาศัยอยู่บริเวณอวัยวะเพศแต่อย่างไรก็ตามตัวโลนสามารถอาศัยอยู่ในทุกส่วนของร่างกายที่มีขนหยาบ ได้แก่ขนตา ขนคิ้ว หนวดและเครารวมไปถึงแผ่นหลังหรือหน้าท้อง
ตัวโลนมีลักษณะเป็นสีน้ำตาลเทาและมีขนาดยาวประมาณ 1.1–1.8 มิลลิเมตร คนเราอาจสามารถมองเห็นตัวโลนด้วยตาเปล่า แต่ไข่และตัวโตเต็มวัยของตัวโลนมีขนาดเล็กกว่านี้จึงทำให้ไม่สามารถมองเห็นตัวโลนด้วยตาเปล่าได้
โดยปกติตัวโลนสามารถแพร่จากคนสู่คนระหว่างการมีเพศสัมพันธ์ได้ ดังนั้นแพทย์ผู้เชี่ยวชาญจึงได้ระบุว่าการมีตัวโลนเป็นโรคติดต่อ อย่างไรก็ตามการกอดและการจูบกันยังทำให้ตัวโลนสามารถแพร่กระจายได้รวมไปถึงการใช้ผ้าเช็ดตัวร่วมกับคนที่มีตัวโลน
ตัวโลนสามารถติดต่อจากคนสู่คนได้ง่ายมากโดยเฉพาะในคู่รัก
การรักษา
ผู้ที่มีอาการคันจากตัวโลนสามารถรักษาด้วยยารักษาโลนที่หาซื้อเองตามร้านขายยาและควรใช้ยาตามคำแนะนำอย่างละเอียด
สถาบันป้องกันเเละควบคุมโรค (CDC) ได้แนะนำให้ใช้โลชั่น permethrin lotion 1% หรือยามูสโฟมที่มีส่วนผสมของ pyrethrins และ piperonyl butoxide
นอกจากนี้พวกเขายังแนะนำให้ใช้แชมพูรักษาเหาลินเดน ที่ต้องได้รับการสั่งจากแพทย์ โดยแชมพูนี้สามารถฆ่าเหาเเละไข่เหาได้แต่สารพิษจากแชมพูอาจเป็นอันตรายต่อสมองและระบบประสาท
ผู้ที่มีตัวโลนสามารถเลือกใช้แชมพูลินเดนในกรณีที่ใช้ยาชนิดอื่นหรือวิธีการรักษาเเล้วไม่ได้ผลเท่านั้น นอกจากนี้แชมพูชนิดนี้ไม่เหมาะสมกับเด็กทารกและเด็กเล็กรวมไปถึงผู้สูงอายุและผู้ที่มีเเนวโน้มมีภาวะลมชัก นอกจากนี้ผู้ที่มีปัญหาเกี่ยวกับผิวหนังและมีน้ำหนักน้อยกว่า 110 ปอนด์ หญิงตั้งครรภ์หรือกำลังให้นมบุตร ควรหลีกเลี่ยงแชมพูกำจัดตัวโลนชนิดนี้เช่นกัน
นอกจากนี้ยังมียาชนิดอื่นๆที่แพทย์สั่งให้ได้แก่ โลชั่นที่มีตัวยา malathion (Ovide) 0.5% และยา ivermectin (Stromectol) ทั้งนี้องค์การอาหารเเละยายังไม่ได้รับรองว่ายา malathion สามารถใช้รักษาตัวโลนได้ ยาที่ผ่านการรับรองมีเพียงแค่ยา ivermectin ที่ใช้ทาเฉพาะที่และยังไม่มีชนิดทาน
วิธีการใช้งานมีหลายวิธีแต่ขั้นตอนการใช้งานทั้งหมดมีดังต่อไปนี้
- ทำความสะอาดและใช้ผ้าเช็ดบริเวณที่เกิดการติดเชื้อให้เเห้ง
- ชโลมยาลงบนบริเวณที่เกิดการติดเชื้อ
- ทิ้งไว้สักพักตามระยะเวลาที่แนะนำ จากนั้นล้างออก
- กำจัดตัวอ่อนหรือไข่ด้วยนิ้วมือหรือหวีที่มีซี่ถี่
- เปลี่ยนไปใส่กางเกงในที่สะอาด
ถ้ายังมีตัวโลนอยู่หลังจากการรักษา 9 วัน ควรรักษาอีกครั้ง
นอกจากนี้ผู้ที่มีตัวโลนควรปฏิบัติตัวดัวต่อไปนี้
- หลีกเลี่ยงการมีเพศสัมพันธ์กับผู้อื่นจนกระทั่งตัวโลนหายไป
- บอกให้คู่รักหรือผู้ที่อยู่ใกล้ชิดทราบ
- เข้ารับการตรวจเชื้อโรคติดต่อชนิดอื่นๆ
แม้ว่าสามารถกำจัดตัวโลนให้หายไปได้เเล้ว ผู้ที่เคยมีตัวโลนจำเป็นต้องทำการรักษาต่อไปเนื่องจากอาจมีไข่ของตัวโลนหลงเหลืออยู่ซึ่งไข่ของตัวโลนอาจฟักตัวเเละเริ่มต้นวงจรชีวิตใหม่อีกครั้ง ถ้าหากยาที่ซื้อจากร้านขายยารักษาตัวโลนเเล้วไม่หาย แพทย์อาจเเนะนำให้ใช้แชมพูหรือโลชั่นที่ออกฤทธิ์แรงกว่า
สิ่งสำคัญคือควรปรึกษาแพทย์ผู้เชี่ยวชาญก่อนเลือกวิธีรักษาตัวโลน เพื่อเลือกวิธีการรักษาที่เหมาะสมกับร่างกายและเส้นผมซึ่งผลิตภัณฑ์บางชนิดอาจเป็นอันตรายต่อผิวบนใบหน้า
อาการของตัวโลน
อาการหลักที่เกิดขึ้นจากการมีตัวโลนคืออาการคันที่อาจเริ่มต้นขึ้นหลังจากติดเชื้อภายไป 5 วัน
นอกจากนี้ผู้ป่วยยังสามารถสังเกตุอาการดังต่อไปนี้
- มีตุ่มสีแดงขนาดเล็กบนผิวหนัง
- มีจุดสีน้ำเงินบนต้นขาหรือท้องน้อย
- มีจุดลักษณะคล้ายแป้งสีดำหรือสีน้ำตาลที่เรียกว่ามูลของตัวโลนอยู่บนผิวหนังหรือใต้ชุดชั้นใน
อาการที่เกิดขึ้นจากการติดเชื้อตัวโลนสามารถเกิดขึ้นที่จุดใดจุดหนึ่งหรือส่วนอื่นๆของร่างกายที่มีขนเช่นขนตาเป็นต้น
สาเหตุโลน
ตัวโลนไม่สามารถกระโดด บินหรือว่ายน้ำได้แต่แมลงชนิดนี้สามารถคลานได้
ตัวโลนสามารถเคลื่อนที่จากจุดหนึ่งไปยังอีกจุดหนึ่งด้วยวิธีดังต่อไปนี้
- ในระหว่างมีเพศสัมพันธ์
- ในระหว่างการสัมผัสตัวกันเเละกันเช่นการกอดหรือการจูบ แม้ว่ามีเเนวโน้มเกิดขึ้นได้น้อย
- การใช้ผ้าเช็ดตัวร่วมกันและการนอนเตียงเดียวกันรวมถึงการใช้ของใช้อื่นๆร่วมกัน
นอกจากนี้ตัวโลนยังสามารถแพร่กระจายจากจุดหนึ่งไปยังอีกจุดหนึ่งของร่างกายด้วยมือ ตัวอย่างเช่นเมื่อคนใช้มือจับขนที่อวัยวะเพศแล้วนำมือไปจับที่ขนตา
การใช้อุปกรณ์ป้องกันไม่สามารถใช้ป้องกันการเเพร่กระขายของตัวโลนได้ เนื่องจากควรใกล้ชิดของขนบนร่างกายจึงทำให้เกิดการติดต่อได้
การดูแลรักษาเสื้อผ้าและเตียงนอน
หลังจากติดเชื้อจากตัวโลนควรซักเสื้อผ้า ผ้าปูที่นอน ปลอกหมอนและผ้าเช้ดตัวด้วยน้ำที่มีอุณหภูมิอย่างน้อย 54 องศา และจากนั้นทำให้ผ้าแห้งด้วยเครื่องอบลมร้อนเป็นเวลาประมาณอย่างน้อย 20 นาที
หากมีอุปกรณ์ที่ไม่สามารถซักได้ ควรนำอุปกรณ์นั้นใส่ในถุงพลาสติกเป็นเวลา 2 สัปดาห์หรือนำไปซักแห้ง
ไม่จำเป็นต้องทำการฆ่าเชื้อทั้งบ้านภายในบ้าน แต่เป็นความคิดที่ดีที่ควรทำความสะอาดเฟอร์นิเจอร์ด้วยสเปรย์ฆ่าเชื้อหรือเครื่องดูดฝุ่น
บทสรุป
ตัวโลนหรือเหาเป็นโรคติดต่อทั่วไปที่เกิดขึ้นและแพร่เชื้อจากคนสู่คนด้วยการมีเพศสัมพันธ์หรือวิธีอื่นๆ โดยตัวเหาไม่สามารถแพร่เชื้อโรคได้ แต่ตัวเหาแพร่กระจายได้ง่ายและสามารถทำให้เกิดอาการคันและความกังวลใจได้
มีวิธีรักษาการติดตัวโลนหรือเหาอยู่และผู้ป่วยควรปฏิบัติตามคำแนะนำอย่างระมัดระวังและเป็นแนวคิดที่ดีที่สมาชิกทุกคนในบ้านควรได้รับการรักษา
มีผลิตภัณฑ์ที่ใช้กำจัดตัวโลนหรือตัวเหาอยู่ซึ่งสามารถหาซื้อที่ร้านขายยาหรือสั่งซื้อออนไลน์ได้
นี่คือแหล่งที่มาของบทความของเรา
- https://www.nhs.uk/conditions/pubic-lice/
- https://www.cdc.gov/parasites/lice/pubic/index.html
- https://www.healthline.com/health/std/pubic-lice
- https://medlineplus.gov/pubiclice.html
ผู้เชี่ยวชาญอิสระด้านสุขภาพ ผู้เชี่ยวชาญในด้านสมุนไพรไทยเป็นพิเศษ โดยปัจจุบันเป็นผู้เขียนหลักของ Club of Thai Health มีงานอดิเรก คือการปลูกสมุนไพรไทย และเพาะพันธุ์พืชหายาก