หิด (Scabies) คือหนึ่งในโรคผิวหนัง ที่อาจทำให้เกิดอาการคันหรือเป็นผื่น โดยโรคหิดเกิดจากไรแปดขาที่มีขนาดเล็กมาก
โรคหิดสามารถติดต่อและแพร่กระจายจากคนสู่คนได้ด้วยการสัมผัสอย่างใกล้ชิด ทำให้สถานที่ที่สามารถเกิดการแพร่กระจายได้ง่ายที่สุดคือ ครอบครัว สถานรับเลี้ยงเด็ก บ้านพักคนชรา เรือนจำ
โรคหิดสามารถเกิดขึ้นได้ทั่วไป กับทุกเพศทุกวัย และผู้ที่มีความใกล้ชิดกับบุคคลที่เป็นโรคหิต จำเป็นที่จะต้องได้รับการรักษาด้วย
นี่คืออาการที่ชัดเจนของโรคหิด โดยที่ในบทความจะกล่าวถึง รายละเอียดและข้อมูลเพิ่มเติม
ในแต่ละปี มีผู้ติดโรคหิดหลายล้านคน ทุกเชื่อชาติ ทุกเพศ ทุกวัยและทุกสถานะ
โรคหิดสามารถติดต่อได้โดยการสัมผัส ใช้ผ้าปูที่นอน เสื้อผ้า หรือเฟอร์นิเจอร์ที่มีไร
ในแต่ละปี จะมีผู้ติดโรคหิดมากถึง 300 ล้านคนทั่วโลก และ 1 ล้านคนในสหรัฐอเมริกา
โรคหิดมักพบได้มากในเด็กและวัยรุ่น โดยส่วนมากมักจะมีการระบาดในสถานรับเลี้ยงเด็กหรือโรงเรียน
อาการของโรคหิดจะแตกต่างกันไป ขึ้นอยู่กับว่าเคยได้รับการสัมผัสจากไรหรือไม่ ผู้ที่สัมผัสครั้งแรก อาจจำเป็นที่จะใช้เวลา 2-6 สัปดาห์ก่อนที่จะแสดงอาการ
และระยะเสลาในการแสดงอาการจะสั้งลง ในการติดเชื้อครั้งต่อไป เพราะระบบภูมิคุ้มกันของร่างกายสามารถตอบสนองต่อได้เร็วขึ้น โดยอาจใช้เวลาเพียง 1-4 วัน
สัญญาณและอาการของโรคมีดังนี้ :
ผู้ที่ได้รับเชื้อหิด จะมีผิวหนังที่กลายเป็นสีเทา แข็ง กระจายเป็นวงกว้าง
ไรที่อาศัยอยู่ตามพื้นผิวทั่วไป สามารถมีอายุได้ถึงหนึ่งสัปดาห์
แหล่งสะสมของไรในผู้ใหญ่ที่พบได้มากที่สุดคือ :
แหล่งสะสมของไรในเด็กที่พบได้มากที่สุดคือ :
ในเด็กทารก โรกหิดมีแนวโน้มที่จะแสดงอาการหงุดหงิด ส่งผลต่อการนอนหลับและการรับประทานอาหารได้
6 วิธีการรักษาโรคหิด
โรคหิดเป็นโรคที่มีอัตราการติดต่อสูง ดังนั้น ใครก็ตามที่อยู่ใกล้ชิดกับผู้ป่วยที่ได้รับการวิเคราะห์ว่าเป็นโรคหิดแล้ว ควรได้รับการรักษาโรคหิดด้วยเช่นกันแม้ว่าจะไม่แสดงอาการใดๆก็ตาม
โรคหิดสามารถรักษาได้ด้วยการใช้ยาทาเฉพาะที่ เช่น ครีมเพอร์เมทริน5% ครีมโครทามิทันหรือโลชั่นลิเดน โดยส่วนมาก แพทย์จะสั่งให้ใช้ยาเฉพาะในเวลากลางคืนและล้างออกในตอนเช้า
สำหรับผู้ที่มีภาวะป่วยเป็นโรคหิดเกรอะกัง หรือไม่มีการตอบสนองต่อยาทาเฉพาะที่ แพทย์อาจมีการแนะนำให้ใช้ยาไอเวิร์ไมซินในการรักษา
ยาชนิดนี้รักษาหิด ไม่ควรใช้กับสตรีมีครรภ์หรือกำลังให้นมบุตร รวมไปถึงเด็กที่มีน้ำหนักต่ำกว่า 15 กิโลกรัม
แพทย์อาจมีการใช้ยาชนิดอื่นๆเช่น ยาต้านฮิสทามีน ครีมทาแก้คัน ยาปฏิชีวนะ หรือสเตียรอยด์ ในการช่วยบรรเทาอาการ
การรักษาด้วยยาของแพทย์ จะทำให้ไรตายไปได้อย่างรวดเร็ว แต่ผื่นคันอาจมีอาการแย่ลง
อย่างไรก็ตาม ผิวหนังควรหายเป็นปกติภายใน 4 สัปดาห์หลังการรักษา และอาจมีการรักษามากกว่าหนึ่งครั้ง
โดยที่ยาบางชนิดสามารถหาซื้อได้ทั่วไป
บางครั้งโรคหิดอาจจะถูกเข้าใจผิดได้ว่าเป็นเพียงโรคผิวหนังอักเสบทั่วไป หรือเป็นโรคเรื้อน เนื่องจากมีอาการคันและอักเสบเหมือนกัน อต่อย่างไรก็ตามควรปรึกษาแพทย์ทันทีหากไม่แน่ใจ เพราะโรคหิดจำเป็นที่จะต้องได้รับยาจากแพทย์
แพทย์สามารถวินิจฉัยโรคได้ด้วยการขูดตัวอย่างจากผิวหนัง และนำไปตรวจสอบด้วยกล้องจุลทรรศน์
เกิดจากการที่ผิวหนังถูกรบกวนจากไร ที่เรียกว่า ไรคัน
หลังจากที่ไรสามารถเข้าไปอยู่ใต้ผิวหนังได้แล้ว ไรตัวเมียจะสร้างโพรงและวางไข่ เมื่อไข่ฟักเป็นตัวอ่อนแล้ว จะย้ายไปอยู่ที่บริเวณผิวหนัง ก่อนที่จะแพร่กระจายไปยังส่วนอื่นๆของร่างกายและผู้อื่นด้วยการสัมผัส
โรคหิด สามารถติดต่อไปยังสัตวืเลี้ยงได้เช่นกัน แต่จะมีสายพันธุ์ที่เปลี่ยนไป
หิดเป็นโรคติดต่อที่แพร่กระจายได้ง่ายโดยการสัมผัสผิวหนังโดยตรง การใช้ผ้าปูที่นอนหรือผ้าขนหนูร่วมกัน หรือใช้เฟอร์นิเจอร์ที่มีไรเกาะอยู่ ผู้ที่มีแนวโน้มในการติดไรได้แก่ :
ผู้เชี่ยวชาญอิสระด้านสุขภาพ ผู้เชี่ยวชาญในด้านสมุนไพรไทยเป็นพิเศษ โดยปัจจุบันเป็นผู้เขียนหลักของ Club of Thai Health มีงานอดิเรก คือการปลูกสมุนไพรไทย และเพาะพันธุ์พืชหายาก