ยาวาร์ฟาริน Wafarin หรือ Jantoven คือ ยาที่ใช้ในการป้องกันการเกิดลิ่มเลือด  แต่ยาวาร์ฟารินนั้นสามารถส่งผลให้เกิดผลข้างเคียงที่ร้ายแรงได้

การกระทำเดียวกันกับวาร์ฟารินที่ป้องกันการแข็งตัวของเลือดอาจทำให้เลือดออกได้ การรักษาด้วยยาวาร์ฟารินต้องมีการเฝ้าระวังในการใช้ยา และอาการอย่างใกล้ชิดไม่ว่าจะเป็น อาหาร ยา การเปลี่ยนอาหาร และโรคประจำตัวบางโรคอาจส่งผล และเพิ่มความเสี่ยงต่อการตกเลือดได้หากผู้ป่วยกำลังรับประทานยาวาฟาร์ริน

หากแพทย์มีการสั่งจ่ายยาวาร์ฟารินให้กับผู้ป่วย ผู้ป่วยต้องแน่ใจว่าจะรับทราบ และเข้าใจถึงผลข้างเคียงที่จะเกิดขึ้น และเตรียมพร้อมรับมือ และมีวิธีป้องกันต่อผลข้างเคียงนั้นได้ 

Warfarin ข้อบ่งใช้

แพทย์อาจสั่งจ่ายยาวาร์ฟาริน กรณีที่ผู้ป่วยมีอาการดังนี้ :

• มีลิ่มเลือดในหัวใจ หรือใกล้หัวใจ ที่อาจทำให้เกิดโรคหลอดเลือดสมอง หัวใจวาย หรืออวัยวะเสียหาย
• ลิ่มเลือดในปอด  
• ลิ่มเลือดบริเวณอื่น ๆ ในร่างกาย (การเกิดลิ่มเลือดในหลอดเลือดดำ)
• มีความเสี่ยงสูงที่จะเกิดลิ่มเลือดในหัวใจ ซึ่งอาจเป็นภาวะแทรกซ้อนของปัญหาจังหวะการเต้นของหัวใจ  

ผลข้างเคียงของวาร์ฟาริน 

ผลข้างเคียงหลักของ Warfarin คือ เลือดออก แม้ว่าความเสี่ยงของการเกิดเลือดออกมากจะต่ำ แต่ผู้ป่วยจำเป็นต้องตระหนักถึงปัญหาที่อาจเกิดขึ้น ตัวอย่าง เช่น ผู้ป่วยอาจไม่สามารถห้ามเลือดได้เร็วเมื่อมีบาดแผล หรือเมื่อเกิดเลือดกำเดาไหล โดยเลือดสามารถออกได้อย่างรุนแรงภายในร่างกายอีกด้วย

 ผู้ป่วยต้องโทรเรียกรถพยาบาลทันทีหากเกิดอาการดังนี้:

• ประจำเดือนมีอาการเลือดออกรุนแรงรวม และมากกว่าปกติ
• ปัสสาวะมีสีแดง หรือสีน้ำตาล
• อุจจาระสีดำ หรือเป็นเลือด
• ปวดศีรษะ หรือปวดท้องรุนแรง
• ปวดข้อ ข้อบวม โดยเฉพาะหลังได้รับบาดเจ็บ
• อาเจียนเป็นเลือด หรือมีลักษณะเหมือนกากกาแฟ
• ไอเป็นเลือด
• รอยช้ำที่เกิดตามร่างกายโดยไม่มีสาเหตุ
• วิงเวียนศีรษะ หรืออ่อนเพลีย
• การมองเห็นไม่ปกติ
• เมื่อบาดเจ็บที่ศีรษะแม้ว่าจะไม่มีเลือดออกจำเป็นต้องพบแพทย์ทันที

ผลข้างเคียงที่ร้ายแรงน้อยแต่ควรปรึกษาแพทย์:

• มีเลือดตามไรฟันหลังแปรงฟัน
• ท้องเสีย อาเจียน หรือไม่สามารถรับประทานอาหารได้นานกว่า 24 ชั่วโมง
• มีไข้

โรคหรืออาการที่สามารถเพิ่มความเสี่ยงต่อการตกเลือด มีดังนี้:

• ผู้ป่วยที่มีความดันโลหิตไม่คงที่
• ผู้ป่วยที่มีประวัติเป็นโรคหลอดเลือดสมอง
• แผลในกระเพาะอาหาร โรคกระเพาะ หรือโรคกระเพาะ
• ปัญหาไต
• โรคมะเร็ง
• พิษสุราเรื้อรัง
• โรคตับ

ยา อาหารเสริมที่ทำปฏิกิริยากับวาร์ฟาริน

วาร์ฟารินมีปฎิกริยากับอาหาร ยา วิตามิน หรืออาหารเสริมสมุนไพรบางชนิดได้ โดยอาหาร และยาเหล่านี้อาจลดประสิทธิภาพของวาร์ฟาริน หรือเพิ่มความเสี่ยงต่อการตกเลือด

ยาสามัญที่สามารถโต้ตอบกับวาร์ฟาริน ได้แก่:

• แอสไพริน 
• อะซิตามิโนเฟน (ไทลินอล อื่นๆ) หรือผลิตภัณฑ์ที่มีอะเซตามิโนเฟน
• ยาลดกรด หรือยาระบาย
• ยาปฏิชีวนะหลายชนิด
• ยาต้านเชื้อรา เช่น ฟลูโคนาโซล (ไดฟลูแคน)
• ยาภูมิแพ้
• ไอบูโพรเฟน  
• ยาที่รักษาจังหวะการเต้นของหัวใจผิดปกติ เช่น อะมิโอดาโรน (Pacerone  Nexterone)

อาหารเสริมทั่วไปที่สามารถโต้ตอบกับ Warfarin ได้แก่:

• โคเอ็นไซม์ คิวเท็น (ยูบิควิโนน)
• กระเทียม
• แปะก๊วย
• โสม
• ชาเขียว
• สาโท
• วิตามินอี

อาหาร และเครื่องดื่มทั่วไปที่อาจมีปฏิกิริยากับวาร์ฟาริน ได้แก่

• แครนเบอร์รี่ 
• เกรฟฟรุ๊ต
• แอลกอฮอล์
• กระเทียม
• ชะเอมดำ

 การลดความเสี่ยงของการมีเลือดออก 

เพื่อลดความเสี่ยงของภาวะเลือดออกจากการรักษาด้วยวาร์ฟาริน ให้ปฏิบัติตามแนวทางเหล่านี้:

• แจ้งให้แพทย์ประจำตัวทราบเกี่ยวกับยา สมุนไพร หรืออาหารเสริมทั้งหมดที่กำลังรับประทาน  
• แจ้งแพทย์ และทันตแพทย์ทราบว่ากำลังใช้วาร์ฟารินก่อนเข้ารับการรักษาทางการแพทย์ หรือทางทันตกรรม หากผู้ป่วยกำลังจะทำการผ่าตัด หรือมีการใช้เครื่องมือทางการแพทย์ใด ๆ ที่อาจทำให้เกิดเลือด ผู้ป่วยอาจต้องลดขนาดยาวาร์ฟาริน อย่างน้อยห้าวันก่อนทำหัตถการ แพทย์อาจสั่งจ่ายยาเจือจางเลือด (เฮปาริน) ที่ออกฤทธิ์สั้นกว่าในขณะที่ผู้ป่วยไม่ได้ทานวาร์ฟาริน
• ป้องกันตัวเองจากการบาดเจ็บ  
• ใช้ผลิตภัณฑ์สุขอนามัย และการดูแลที่ปลอดภัยยิ่งขึ้น แปรงสีฟันขนนุ่ม ไหมขัดฟันแบบแว็กซ์ และมีดโกนไฟฟ้าสำหรับโกนหนวดสามารถช่วยป้องกันเลือดออกได้
• พกข้อมูลประจำตัวว่าผู้ป่วยกำลังใช้ยาวาร์ฟาริน การระบุนี้จะมีประโยชน์หากเกิดเหตุการณ์ฉุกเฉินอาจเป็นข้อมูลที่เป็นประโยชน์ทางการแพทย์

กรณีที่ลืมทานยา

กรณีที่ผู้ป่วยลืมทานยา ให้ทานยาทันทีที่จำได้ ถ้าผู้ป่วยขาดการรับประทานยาเกิน 1 วัน  ให้ปรึกษาแพทย์เพื่อขอคำแนะนำ หากยังไม่ได้รับคำปรึกษาจากแพทย์แต่จำเป็นต้องรับประทานยา ให้ข้ามขนาดยาที่ลืมไปทานยาตามปกติ ห้ามเพิ่มปริมาณยาเพื่อทดแทนมื้อที่ลืมเด็ดขาด